در سالهای اخیر، استفاده از درمانهای زیستی (Biologic therapies) بهویژه عصاره جفت جنین (Placental extract) و سلولهای بنیادی (Stem cells) بهعنوان رویکردی نوین و امیدوارکننده در درمان آسیبهای اسکلتیعضلانی مورد توجه قرار گرفته است. این روشها بهجای درمان علامتی، هدف اصلیشان تحریک بازسازی و ترمیم بافتهای آسیبدیده است.
عصاره جفت جنین حاوی ترکیبات فعال بیولوژیکی مانند فاکتورهای رشد، سایتوکاینها، آنزیمهای ضدالتهابی و مواد تغذیهای سلولی است. این ترکیبات با کاهش التهاب، تحریک رگزایی (angiogenesis)، و بهبود عملکرد سلولهای بومی بافت مفصل، میتوانند نقش مؤثری در کاهش درد، بهبود عملکرد و تا حدی بازسازی غضروف آسیبدیده در آرتروز زانو ایفا کنند.
از سوی دیگر، سلولهای بنیادی مزانشیمی (MSCs) که میتوانند از منابعی مانند مغز استخوان، بافت چربی و یا جفت استخراج شوند، توانایی تمایز به سلولهای غضروفی و ترشح فاکتورهای ضدالتهابی دارند. مطالعات بالینی نشان دادهاند که تزریق سلولهای بنیادی به داخل مفصل زانو میتواند منجر به کاهش درد، بهبود دامنه حرکتی و کند کردن پیشرفت آرتروز شود.
ترکیب عصاره جفت با سلولهای بنیادی، یا استفاده همزمان از هر دو، در برخی پروتکلهای درمانی باعث تقویت اثرات ضدالتهابی، بازسازی بهتر غضروف و تسریع بهبودی شده است. این روشها بهویژه برای بیمارانی که در مراحل اولیه تا متوسط آرتروز هستند، یا تمایلی به جراحی ندارند، گزینهای ارزشمند و ایمن بهشمار میروند.