تزریقات داخل مفصلی جهت درمان مشکلات مفصل
تزریقات داخل مفصلی اصطلاحی است که برای وارد کردن مستقیم یک دارو به مفصل با هدف کاهش درد استفاده می شود.
کورتیکواستروئید ها(استروئیدها) اولین دارویی بودند که برای این هدف استفاده شدند.
سایر داروهایی که اکنون استفاده می شوند شامل بی حس کننده های موضعی، هیالورونیک اسید و حتی بوتاکس هستند.
تزریق داخل مفصلی زمانیکه سایر روش های درمانی محافظه کارانه مانند مسکن ها، ضد التهاب های خوراکی و فیزیوتراپی اثربخش نبودند انجام می شود.
هدف تزریق داخل مفصلی بسته به نوع داروی تزریقی متفاوت است، اگرچه کاهش درد شایع ترین هدف تزریق داخل مفصلی است.
برای کاهش درد تزریقات داخل مفصلی متفاوتی شامل موارد زیر استفاده می شود:
کورتیکواستروئیدها: این داروها با کاهش التهاب موضعی عمل می کند.
اینها با مهار تولید سلول های التهابی که در آسیب حاد و حالت های مزمن ایجاد می شوند، عمل می کنند.
اگرچه استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئید به مفصل آسیب پیشرونده وارد می کند.
هیالورونیک اسید: این ماده یک ماده طبیعی در مایع مفصلی است که باعث روان سازی حرکت مفصل می شود.
در آرتروز این مایع به سرعت از بین می رود که این شرایط باعث بدتر شدن اوضاع می شود.
تزریقات داخل مفصلی با هدف افزایش روان سازی مفصل، کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی مفصل انجام می شود.
نتایج مطالعات بالینی در مورد اثربخشی هیالورونیک اسید متفاوت است.
پلاسمای غنی از پلاکت(PRP): این ماده از خون کامل تهیه شده و حاوی پلاکت (سلول های خونی لخته ساز) و قسمت مایع خون یعنی پلاسما است.
تزریق داخل مفصلی PRP باعث کاهش درد و بهبود عملکرد فیزیکی در افراد دچار آرتروز با مکانیسم بازسازی کلاژن داخل مفصل می شود.
بعضی افراد جواب بهتری می گیرند و در برخی دیگر سرعت پیشرفت آرتروز کاهش می یابد.
